Ceremonie voor de uitreiking van de labels “Bakens voor Burgerzin” - Toespraak van Jo De Ro (Schepen van Vilvoorde ), 27 januari 2020
Toespraak van de Heer Jo De Ro, Schepen van Onderwijs van Vilvoorde, tijdens de ceremonie voor de uitreiking van de labels “Bakens voor Burgerzin”, op 27 januari 2020 in Brussel.
De Heer Jo De Ro vereerde ons door de prijs uit te reiken aan de winnende school. Ziehier zijn toespraak:
Geachte voorzitter, mevrouw de minister, beste leerkrachten, leerlingen en directeurs,
Het is een eer om hier vandaag het woord te mogen voeren. Niet alleen omdat het een zeer symbolisch moment is, 75 jaar na de bevrijding van Auschwitz, niet alleen omdat we op een symbolische plek zijn, het atelier waar drie Brusselse jonge mensen beslisten om het twintigste konvooi van Dossin naar het Oosten te stoppen, maar ook omdat deze plechtigheid de inspanningen looft van scholen en leerlingen om nooit te vergeten.
Ik heb het voorrecht gehad om een aantal overlevenden van de kampen te leren kennen. Nathan Ramet en Paul Baeten waren een twee van. Ik voelde heel sterk dat wat hen allemaal bond niet alleen het gedeelde verleden was, maar ook en vooral de vrees dat men zou vergeten. Net dat doel: niet vergeten, brengen de vijf gehuldigde scholen, elke dag in de praktijk.
Als schepen van onderwijs van de stad Vilvoorde, ben ik fier dat ook een school uit onze stad, de enige Vlaamse school hier vanavond trouwens, deze moeilijke, maar o zo belangrijke taak opnam. De secundaire school Technov zorgt ervoor dat de laatstejaars TSO aan de slag gingen met al het materiaal dat ze konden vinden over het Fort van Breendonk. Ze gingen zelf op bezoek en dachten nadien na over hoe zij het verhaal van Breendonk zouden kunnen overdragen aan jongere leerlingen én hoe zij hen zouden kunnen gidsen. We weten allemaal dat als je moet nadenken over hoe een boodschap over te brengen aan andere mensen, je zelf ook veel dieper gaat nadenken over die boodschap. Wat deze leerlingen doen is eigenlijk een stukje pedagogisch denken en handelen zich eigen maken. Elke onderwijsmens zou hiervoor zijn hoed moeten afnemen. Beste leerlingen en personeel van het Technov: namens het stadsbestuur van Vilvoorde én de stichting wens ik jullie van harte proficiat voor dit project en voor het engagement.
Bedankt!
Geachte voorzitter, mevrouw de minister, beste leerkrachten, leerlingen en directeurs,
Het is een eer om hier vandaag het woord te mogen voeren. Niet alleen omdat het een zeer symbolisch moment is, 75 jaar na de bevrijding van Auschwitz, niet alleen omdat we op een symbolische plek zijn, het atelier waar drie Brusselse jonge mensen beslisten om het twintigste konvooi van Dossin naar het Oosten te stoppen, maar ook omdat deze plechtigheid de inspanningen looft van scholen en leerlingen om nooit te vergeten.
Ik heb het voorrecht gehad om een aantal overlevenden van de kampen te leren kennen. Nathan Ramet en Paul Baeten waren een twee van. Ik voelde heel sterk dat wat hen allemaal bond niet alleen het gedeelde verleden was, maar ook en vooral de vrees dat men zou vergeten. Net dat doel: niet vergeten, brengen de vijf gehuldigde scholen, elke dag in de praktijk.
Als schepen van onderwijs van de stad Vilvoorde, ben ik fier dat ook een school uit onze stad, de enige Vlaamse school hier vanavond trouwens, deze moeilijke, maar o zo belangrijke taak opnam. De secundaire school Technov zorgt ervoor dat de laatstejaars TSO aan de slag gingen met al het materiaal dat ze konden vinden over het Fort van Breendonk. Ze gingen zelf op bezoek en dachten nadien na over hoe zij het verhaal van Breendonk zouden kunnen overdragen aan jongere leerlingen én hoe zij hen zouden kunnen gidsen. We weten allemaal dat als je moet nadenken over hoe een boodschap over te brengen aan andere mensen, je zelf ook veel dieper gaat nadenken over die boodschap. Wat deze leerlingen doen is eigenlijk een stukje pedagogisch denken en handelen zich eigen maken. Elke onderwijsmens zou hiervoor zijn hoed moeten afnemen. Beste leerlingen en personeel van het Technov: namens het stadsbestuur van Vilvoorde én de stichting wens ik jullie van harte proficiat voor dit project en voor het engagement.
Bedankt!