Sarah Timperman, Stéphanie Perrin, Gedeporteerd van Mechelen naar Auschwitz. Getuigen vertellen..., 2015. (nr. 3)

De documentaire Gedeporteerd van Mechelen naar Auschwitz. Getuigen vertellen… is het derde deel uit de collectie ‘Archiefverhalen’ van de vzw Auschwitz in Gedachtenis. De film is gebaseerd op getuigenissen die verzameld werden door Stichting Auschwitz.

In deze documentaire vertellen zes overlevenden in een reeks interviews hoe ze van Mechelen naar Auschwitz-Birkenau werden gedeporteerd.
Ze beschrijven de omstandigheden waarin het transport de bestemming bereikte (ontsnappingspogingen, dorst, angst, het op elkaar geperst zitten) en ook de aankomst in het kamp Birkenau.
Onmiddellijk nadat ze waren uitgestapt, moesten ze het selectieproces ondergaan en werden ze gescheiden van hun naaste familieleden. Ze behoorden tot de uiterst kleine minderheid die arbeidsgeschikt was bevonden en werden in het kamp ondergebracht. Daar werden ze een nummer, beroofd van hun identiteit en vernederd tot in het diepst van hun ziel. Vervolgens begon de zogenaamde ‘quarantaine’, waarin er alles aan werd gedaan om hen moreel en fysiek te breken.
De zes getuigen vertellen over hun persoonlijke ervaring: David Mandelbaum vertrok met een van de eerste transporten en maakte de reis met een reizigerstrein; Félix Lipszyc zat op het twintigste transport en was er indirect getuige van hoe dat werd aangevallen; Jacques Raffeld werd als verantwoordelijke voor zijn wagon aangewezen; de verzetsstrijders Sarah Goldberg en Paul Halter vertrokken respectievelijk met het 21ste en het 22ste transport; Marie Pinhas, op dat ogenblik veertien jaar oud, werd in het gezelschap van haar ouders gedeporteerd met het laatste transport van Mechelen naar Auschwitz-Birkenau.

De film werd gemaakt door Sarah Timperman en Stéphanie Perrin van de vzw Auschwitz in Gedachtenis, en is te koop aan € 12,50.

De getuigen spreken Frans maar worden ondertiteld in het Nederlands.