De ruïnes en slagvelden van de Eerste Wereldoorlog werden meteen allegorieën van de lichamen van de strijders en het verdriet van de natie. De beelden van de ramp, door de propaganda verspreid om de vijand te beschuldigen, werden het zichtbare symbool van het nationale offer. Maar onmiddellijk na het conflict ging het toerisme pas echt van start, via een tegenstrijdige en dubbelzinnige logica. Families en oud-strijders kwamen op bedevaart naar de plekken waar hun naasten waren gesneuveld, nieuwsgierigen kwamen op soms ongezonde wijze hun verbeelding toetsen aan de realiteit ter plaatse, terwijl de slachtoffers dankzij de bijdrage van die pelgrims en nieuwsgierigen hoopten de plek waar ze leefden weer sneller te kunnen opbouwen.
In het artikel buigt de auteur zich over de groeiende markt van de reizen naar voormalige naziconcentratiekampen. Ze laat de recente literatuur over ‘dark tourism’ de revue passeren en past het concept toe op de bezoeken aan concentratiekampen. Daarbij concentreert ze zich op de uiteenlopende motieven van de bezoekers en de rol die de voormalige kampen spelen op het vlak van opvoeding, herdenking en toerisme. Bijzondere aandacht gaat uit naar de herdenkingsplek en het museum in Dachau en het recente terreinwerk dat de auteur in Duitsland en Oostenrijk verrichte.
Een bezoek aan Auschwitz is een aanvulling op de geschiedenisles, waarbij rekening moet worden gehouden met diverse realiteiten. Behalve een concentratiekamp is het ook een centrum waar Joden ter dood werden gebracht, hoewel beide aspecten nauw met elkaar verbonden zijn. Bovendien overstijgt het historische belang van Auschwitz ruimschoots de feitelijke herdenkingsplek. De talrijke documenten van de Zentralbauleitung Auschwitz werpen licht op de betekenis van de archeologische resten. Historische nauwgezetheid en emotie moeten vergezeld gaan van een pedagogische aanpak.
Leïb Rocheman, À pas aveugles de par le monde, vertaald uit het Yiddish door Rachel Ertel, Parijs, Denoël, 2012, 831 p. Recensie in het Frans door Judith Lindenberg, EHESS
José Gotovitch, Du Communisme et des communistes en Belgique. Approches critiques, Brussel, Aden, 2012, 433 p. Recensie in het Frans door Michel Enaudeau, journalist
Laurent Veray, Les Images d’archives face à l’histoire. De la conservation à la création, Chasseneuil-du-Poitou, CNDP (Verz. Patrimoine références), 2011, 319 p. Recensie in het Frans door Chrystel Jeandot, Universiteit Paris 3 Sorbonne-Nouvelle
Timothy Snyder, Terres de sang. L’Europe entre Hitler et Staline, vertaald uit het Engels door Pierre-Emmanuel Dauzat, Parijs, Gallimard, 2012, 705 p. Recensie in het Frans door Anne Roche, Universiteit Aix-Marseille
Boris Cyrulnik, Sauve-toi, la vie t’appelle, Parijs, Odile Jacob, 2012, 291 p. Recensie in het Frans door Corinne Benestroff, Universiteit Paris 8
Sarah Gensburger (olv.), C’étaient des enfants. Déportation et sauvetage des enfants juifs à Paris, Parijs, Skira / Flammarion (Verz. Les expositions de l’Hôtel de Ville de Paris), 2012, 125 p. Georges Garel, met de medewerking van Katy Hazan, Le sauvetage des enfants juifs par l’OSE, Parijs, Le Manuscrit / Fondation pour la Mémoire de la Shoah (Verz. Témoignages de la Shoah), 2012, 347 p. Recensie in het Frans door Dina Catenaro-Catenaro, Universiteit van Bologna
Alan Riding, Intellectuels et artistes sous l’occupation. Et la fête continue, Parijs, Flammarion (Verz. Champs Histoire), 2013, 440 p. Recensie in het Frans door Anne Roche, Universiteit Aix-Marseille
Patrick Cabanel, Histoire des Justes en France, Parijs, Armand Colin, 2012, 414 p. Recensie in het Frans door Léon Strauss, Universiteit van Straatsburg
Stichting Auschwitz – vzw Auschwitz in Gedachtenis
Huidige zetel van Stichting Auschwitz.
De Stichting Auschwitz werd in 1980 opgericht, onder impuls van Paul Halter, overlevende van Auschwitz. De Stichting Auschwitz is de opvolger van de Belgische vereniging van gewezen politieke gevangenen van Auschwitz-Birkenau, kampen en gevangenissen van Silezië, met als eerste doelstelling de duurzame en systematische studie van de geschiedenis van en de herinnering aan de Shoah en de naziterreur. De overdracht van hun herinneringen evenals het bewaren van hun archieven zijn een aanvulling om ons uiteindelijke doel te bereiken.
De Stichting Auschwitz wil zich echter niet beperken tot Auschwitz en al evenmin tot de Shoah. Deze ambitie blijkt uit het belang dat de Stichting hecht aan alle massamoorden die werden gepleegd door autoritaire regimes. Het werk en de projecten van de Stichting passen in een bewust multidisciplinair kader en behandelen het geheel van massamoorden en misdaden doorheen de geschiedenis en vandaag.
Om haar projecten te verwezenlijken heeft de Stichting in 2004 een Centrum voor Studie en Documentatie, de vzw Auschwitz in Gedachtenis ingericht. Dankzij deze nieuwe instelling, waarvoor permanent een tiental specialisten actief is, hebben onze inspanningen voor de promotie van wetenschappelijk onderzoek en multidisciplinaire publicaties een stevig elan gekregen.
Kantoren geopend van maandag t/m vrijdag tussen 9u30 en 16u30. Raadpleging ter plaatse enkel op afspraak.
Lid worden
Wilt u lid worden van de vzw Auschwitz in Gedachtenis, deelnemen aan haar activiteiten of gewoon haar werking ondersteunen, contacteer ons en stort € 40 op rekeningnummer IBAN: BE55 3100 7805 1744 – BIC: BBRUBEBB. Elke gift van meer dan € 40 geeft recht op een belastingvermindering in België.
De website van vzw Auschwitz in Gedachtenis en van de Stichting Auschwitz maakt gebruik van cookies om het surfen op de site te vergemakkelijken en om bepaalde functies toe te laten. Door de website verder te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies.
We zijn lid van het BCH 
+32 (0)2 512 79 98
info@auschwitz.be
