Interview met Olivier Luminet (Professor Psychologie aan de UCL; auteur van België/Belgique: één staat, twee collectieve geheugens?, Snoeck, 2012): La Belgique, comme un triangle à deux côtés [België, een driehoek met twee zijden]
Danielle Rozenberg (Institut des Sciences sociales du Politique, CNRS / Universiteit Paris Ouest): La mémoire du franquisme dans la construction de l’Espagne démocratique: Les voies incertaines d’une réconciliation nationale [De herinnering aan het Francotijdperk en de democratisch overgang in Spanje: een onzeker pad naar nationale verzoening]
Catherine Brun (Paris III Sorbonne-Nouvelle): Histoire, ignorances, mémoire(s): Quel(s) savoir(s) pour quelle(s) mémoire(s) de la guerre d’Algérie? [Geschiedenis, herinnering en onwetendheid: Wat weten we en wat herinneren we ons over de oorlog in Algerije?]
Meir Waintrater: La toute-puissance des victimes [De almacht van de slachtoffers] Israël en Rwanda, staten met allebei een eigen genocide in hun geschiedenis, worden tegenwoordig bekritiseerd omdat ze buitensporig geweld zouden gebruiken in hun betrekkingen met buurlanden. Of die kritiek nu al dan niet terecht is, ze keert telkens terug en is gericht tegen de voormalige slachtoffers en hun afstammelingen. Het argument stond centraal in de propaganda die aan de genocide voorafging, namelijk dat van een gevaarlijke kracht die achter een ogenschijnlijke zwakte verborgen gaat. Als het zwakke (het slachtoffer) zich nog in het sterke (de staat) bevindt, moeten we daaruit dan niet concluderen dat het sterke zich al in het zwakke bevond? De gewaande almacht van de slachtoffers dreigt zo vertogen te rechtvaardigen waarin ze worden gestigmatiseerd.
Christian Biet (Universiteit Paris Ouest-Nanterre IUF): Les leçons de l’Édit de Nantes ou les théâtres de la catastrophe (XVIe-XVIIe siècles vs XXe-XXIe siècles) [De lessen van het Edict van Nantes of het theater van de catastrofe (16de en 17de eeuw versus 20ste en 21ste eeuw)] In dit heuristische artikel worden twee perioden vergeleken die allebei gebukt gaan onder de last van een grote, moeilijk te bevatten catastrofe in het recente verleden. Toch moet er hoogst dringend over worden gesproken om ze al dan niet een plaats te geven in het leven van daarna. De twee perioden worden gekenmerkt door het opkomen en tot stand komen van twee gedachtenissen: die aan de oorlogen van de zestiende en zeventiende eeuw, meer bepaald de godsdienstoorlogen die begin zeventiende eeuw telkens weer ter sprake werden gebracht, en de gedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog en de catastrofe van Auschwitz, die bepalend is voor het heden. Telkens tracht het theater de catastrofe en het geweld op schrift te stellen, uit te beelden en er op die manier ook over na te denken. In het licht van die parallel begrijp je dat het theater, met de vragen die het stelt, het toneelmatige apparaat waarvan het zich bedient en de vormen die het hanteert, reageert op de catastrofen en de schikkingen die de macht (of de publieke opinie) aan de orde stelt betreffende de mogelijke herinnering aan de gebeurtenissen, of betreffende de vergetelheid die noodzakelijk is voor de harmonie van de wereld van daarna. De toneelproductie weifelt sindsdien tussen de plicht om te herdenken en de plicht om te vergeten, de noodzaak om op de gruwel terug te komen en de wil om die ondanks alles achter zich te laten, de onmogelijkheid om te verbergen versus de noodzaak van eensgezindheid. Om het gebeurde bespreekbaar te maken probeert ze omwegen uit via andere ruimten en tijden, via andere historische fabels.
Philippe Mesnard: Mémoires ‘en progrès’ (II) [Herinnering ‘in progress’ (II)]
Selectieve bibliographie
Varia
Luc Rasson (Universiteit Antwerpen): Quand Hitler prend la parole. À propos de Timur Vermes, Er ist wieder da (2012) [Hitler neemt het woord. Over Timur Vermes, Er ist wieder da (2012)]
Frediano Sessi (Universiteit van Mantova): Schirmeck-La Broque, Struthof
Andreas Huyssen (Columbia University, New York): Le théâtre d’ombres: un instrument de la mémoire dans l’art contemporain (Conférence prononcée le 11 décembre 2012 à la Bibliothèque royale de Belgique dans le cadre du cycle de conférences et débats de l’ASBL Mémoire d’Auschwitz) [Het schaduwtheater: een medium voor herinnering in de hedendaagse kunst (Lezing op 11 december 2012 in de Koninklijke Bibliotheek van België, vzw Auschwitz in Gedachtenis)]
Rémi Korman (EHESS - École des Hautes Études en Sciences Sociales): Rwanda: Vingt ans après: mémoire du génocide des Tutsi [Twintig jaar later: gedachtenis van de Tutsi-genocide]
Stichting Auschwitz – vzw Auschwitz in Gedachtenis
Huidige zetel van Stichting Auschwitz.
De Stichting Auschwitz werd in 1980 opgericht, onder impuls van Paul Halter, overlevende van Auschwitz. De Stichting Auschwitz is de opvolger van de Belgische vereniging van gewezen politieke gevangenen van Auschwitz-Birkenau, kampen en gevangenissen van Silezië, met als eerste doelstelling de duurzame en systematische studie van de geschiedenis van en de herinnering aan de Shoah en de naziterreur. De overdracht van hun herinneringen evenals het bewaren van hun archieven zijn een aanvulling om ons uiteindelijke doel te bereiken.
De Stichting Auschwitz wil zich echter niet beperken tot Auschwitz en al evenmin tot de Shoah. Deze ambitie blijkt uit het belang dat de Stichting hecht aan alle massamoorden die werden gepleegd door autoritaire regimes. Het werk en de projecten van de Stichting passen in een bewust multidisciplinair kader en behandelen het geheel van massamoorden en misdaden doorheen de geschiedenis en vandaag.
Om haar projecten te verwezenlijken heeft de Stichting in 2004 een Centrum voor Studie en Documentatie, de vzw Auschwitz in Gedachtenis ingericht. Dankzij deze nieuwe instelling, waarvoor permanent een tiental specialisten actief is, hebben onze inspanningen voor de promotie van wetenschappelijk onderzoek en multidisciplinaire publicaties een stevig elan gekregen.
Kantoren geopend van maandag t/m vrijdag tussen 9u30 en 16u30. Raadpleging ter plaatse enkel op afspraak.
Lid worden
Wilt u lid worden van de vzw Auschwitz in Gedachtenis, deelnemen aan haar activiteiten of gewoon haar werking ondersteunen, contacteer ons en stort € 40 op rekeningnummer IBAN: BE55 3100 7805 1744 – BIC: BBRUBEBB. Elke gift van meer dan € 40 geeft recht op een belastingvermindering in België.
De website van vzw Auschwitz in Gedachtenis en van de Stichting Auschwitz maakt gebruik van cookies om het surfen op de site te vergemakkelijken en om bepaalde functies toe te laten. Door de website verder te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies.
We zijn lid van het BCH 
+32 (0)2 512 79 98
info@auschwitz.be
